वीरताको इतिहास्, बोक्ने हाम्रो नेपाल
मान्छे बिचै उष्णता, पग्ली सुक्यो हिमाल
सेतो चिमल
मैलो भयो मन्को रुमाल ।१ ।
फूल मान्दै जीवन, फुल्नै पर्छ काँडामा
घाम्को झुल्को भएर,झुल्किनुछ डाँडामा
साथी अब त !
हुनै पर्छ हाम्रो एकता ।२।
ज्यान त डुल्छ परदेशी बाटोमा
मन त मेरो गैरी खेत माटोमा
कर्मै बैगुनी
बिदेशैको नासो भो जूनी ।३।
रैछौ माया नम्बरी, सुन जस्तै सुनौली
हिरा जस्तो मुहार, उस्तै दन्त रुपौली
परि हौ कि त
लुटी लग्यौ मेरो यो चित्त ।४।
सपनीमा मायाको, गाउँ पुगें रातैमा
बिपनीमा भेटेर, जाउँ भन्छु साथैमा
मान्छ कि
मन्को कुरा पुरा हुन्छ कि ?।५।
http://istiyorum.org
ReplyDelete